بررسی تاثیر مداخله آموزشی بر ارتقاء رفتارهای پیشگیری‌کننده از لیشمانیوز جلدی مبتنی بر مدل یادگیری شناختی اجتماعی

هدف: لیشمانیوز جلدی در بخش قنوات استان قم آندمیک است. این مطالعه به منظور تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر مدل شناختی اجتماعی بر ارتقاء رفتارهای پیشگیرانه از لیشمانیوز جلدی صورت گرفت. مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مداخله‌ای نیمه‌تجربی بود که بر روی 292 نفر از مراجعه‌کنندگان به مراکز بهداشتی قنوات استان قم طی سال‌های 96-1395 انجام شد. شرکت‌کنندگان با تخصیص تصادفی و با استفاده از روش بلوک‌های تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. شش ماه بعد از مداخله آموزشی، پرسش‌نامه محقق‌ساخته برای دو گروه تکمیل گردید. برای بررسی هم‌زمان اثر چند متغیر از رگرسیون خطی استفاده شد. یافته‌ها: بعد از مداخله آموزشی، بین میانگین نمره‌ی مربوط به سازه‌های آگاهی و درک موقعیت، انتظار پیامد (001/0p<)، خودکفایتی (003/0p<)، خود‌کنترلی (005/0p<) و عملکرد (05/0p<) از مدل شناختی اجتماعی در زمینه ارتقاء رفتارهای پیشگیری‌کننده از لیشمانیوز جلدی درگروه مداخله، رابطه معنی‌دار مشاهده گردید اما بین ارتقاء رفتارهای پیشگیری‌کننده از بیماری و سازه ارزش پیامد، رابطه معنی‌داری دیده نشد (103/0p<). نتیجه‌گیری: آگاهی مردم در زمینه راه‌های پیشگیری از بیماری در سطح مطلوبی نبود. بنابراین جهت ارتقاء این سازه، پیشنهاد می‌گردد تئوری شناختی اجتماعی می‌تواند جهت کاهش موانع موجود در برنامه آموزش و ارتقاء سطح آگاهی جامعه مورد استفاده قرار گیرد.